William Shakespeare - Sone 74

Dilxweş bî, gava ku wê bendîxaneya zordest,
Wê mirina bêdesteberî, ez girtim birim:
Jîna min qe nebe ev kar bi dest xist, ev helbest,
Wê bo te tim bibe bîrdarî, gava ez mirim.
Gava vê ji nû ve bixwînî, tu yê bibînî,
Min ew têk de bo yadgara te nivîsandiye.
Kara xweliyê hew xwelî ye, qey tu nabînî?
Lê gewherê hebûna min, canê min ê te ye.
Nexwe, tê durrdî bişemirînî, vexwî safî,
Ev laşê mirî dê bibe xurê kurm û kêzan.
Tirsokê li ber kêra yê wehş e bi bêmafî,
Wisa sernewq e, neyne bîra xwe, wisa bizan.
Nirxê laş bes ji ber naveroka ku tê de ye,
Ew jî ev riste, dijîn bi te re jê pê de ye.

Ji: Hemû Soneyên William Shakespeare
Ji Îngilîzî: Kawa Nemir
rûpel:201 weşanên LÎS