A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U W X Y Z
Seydayê Tîrêj - Êrîşa Tirka Li Bakurê Îraq
437 Xwendin
1 Ecibandin
Asoya Helbesta Kurdî

Seydayê Tîrêj - Êrîşa Tirka Li Bakurê Îraq

Sala hezar û nehsed, heştê û sê bi hejmar
Bîst û pêncê gulanê, tirk rabûn bi kar û bar

Sîh û pênc hezar leşker, alayî û leq û hêz
Li tuxûbê Hekarî, li ber xetê kirin rêz

Bi fermana Evren, zor pê ma yê bay Kemal
Êrîşek giran bidin,ser Kurdistana şemal

Li meydanê bûne sef, kurên Teumûr û Cengîz
Rêz bi rêz û lek bi lek, bi cebilxane û hoşkîz

Onbaşî û bînbaşî, çi zabit û qumendar
Tevd da bi yek dengî got:ey oxlim ateş war

Lê pêşmergêd pehlewan, ji wa çiya hatin xwar
Berê xwe dane cengê, wek piling û gurêd har

Ji çar kenar û hawêr, bi seleh û rext û çek
Weke şêrên dev bi xwîn, li dor wana bûn xelek

Bû gurme gurme topan, xumîn kete reşaşa
Gelî û kort û newal, mişt û dar bûn ji laşa

Herik û der û pehnav, tev xemilîn ji xwînê
Melkemotê cansitîn, ferman rakir li jînê

Erd û ezman û çiya, tev bûn agir û volqan
Mirnê konê reş vegirt, li ser cendekê tirkan

Meydan û şewl û zevî, ew nehêl û der û çol
Hemî kirin goristan, li laşêd tirkêd Anadol

Balafirên di hanê, yêd peymana Atlasî
Laşê tirkan didan hev, dor nedigha her kesî

Xestexane û qişle, tije dibûn ji laşa
Kurdên jar û feqîra, ne yên begler û paşa

Ji birîndara genî bûn, bajar û gund û kelat
Ji Sêrtê te Nisêbîn, ji Midyadê ta Xelat

Evren turkêd Anadol, bi hezaran berhev kir
Xirpo çû heyfa Seddam, xortê xwe tev li ser kir

Sozmana Saykis Pîko, ya Firansa Ingilîz
Dema ku hate danîn, ne b`rêke rast û temîz

Sala hezar û nehsed, deh û şeşan bi hejmar
Wan rohilata navîn, ji hev kirin pişk û par

Ji bajarê Amedê, heta bighê Neynewa
Destegul dane turka, bi tevdîra herdiwa

Evren wisa dixwaze, ne wî erdê sêkuçik
Ya hemberê Hekarî, bakurê çayê Zûzik

Ey Evrenê ditator, daxwaza te b`cih nabî
Welatê Kurdistanê, tucar tu pê şa nabî

Keç û xort û mêr û jin, qet narazin şev û roj
Ji cengê re li karin, welat wê l`te bikin doj

Kurên Guhderz û Rustem, şêr û pilingêd çiya
Bikin kar û xebatê, ew bi dest û bi piya

Deşt û çiya û zozan, Dêrsim û Wan û Bîngol
Cih û warê kurda ye, ne cê turkêd Anadol

Ey Evrenê bê mejî, çav sorî kotek û zor
Bila tu qenc bizane, jêre nema dem û dor

çerxa dem tim li pêş e, tucar venagere paş
Gelek wek te bê heval, di vê rê de çûne şaş

Bi sûnd û soz û peyman, bi wê xwîna şehîda
Bi wî çakûçê Kawa, bi gernas û egîda

Bi wê tirba şêx Seîd, li goristana Amed
Bi Berzaniyê nemir, bi gora Qadî Mihemed

Bi kuştîyêd me kurda, em ji vê rê nagerin
Bi merdî ser bi derd in, yan azadî yan mirin

Bijî Partiya Demokrat, bimrin dahişk û neyar
Bimrin peye û patexur, bimrin dûvê koledar

Tîrêj heya vê semtê, helbesta xwe pêk anî
Mêrxasîya pêşmergan, tev tê de da xuyanî.
Şîrove

Ka tu şîroveyeke giranbuha li vê helbestê nakî?

Helbestên din ên Helbestvanî/ê