Seydayê Tîrêj - Bîst û Yekê Adarê

Bîst û yekê adarê, hezar carî bi xêr hat
Di dewrana biharê, Newroz û cejna welat

Agir li deşt û çiyan, pêtî jê diçne banî
Li çar koşê Kurdistan, dikî şewq û xuyanî

Ew agirê dilê me, pêtî jê diçne ezman
Perava xwe da welat, deşt û çiya û zozan

Keç û xortên di kurdan, li her war û der û cî
Bi ser bejna xwe berdan, xeml û xêza kurmancî

Keç û xort û mêr û jin dikin pîroziya hev
Tev rûgeş in, devliken bi ax û xweziya hev

Bi kêf û şadîmanî girtine reqs û govend
Yekîtî mehrevanî ne b`eşîrtî ne b`dubend

Ji bo me pir ziyan in, ev dubendî eşîrî
Bi van rêçên xwar û mar, doza me naçe serî

Heta ku em nebin yek, nabe tu kar û xebat
Goga xwe em nabin şeg, azad nabe welat

Divê bi dilpaqijî, destê xwe em bidin hev
çi çotkar û çi karker, bi yek can û dil û dev

Hinga em xweş dikarin, bikin daw û doza xwe
Bi serbestî azadî, pêk bînin newroza xwe

Hêvî dikim ji Yezdan, her sal weke vê rojê
Bikin pîroziya hev, bê par nebînin em jê

Hem jî bê par nemînin, ji raman û doza xwe
Bi dilxweşî bistînin, em jî îro mafê xwe

Mafê me jî bighê me, wek milletê cîhanê
Azad bijîn der welat, di vê dewr û zemanê

Wekî îro li hev kin, pîroziya welatê
Ji dil xwe em bi derkin, vê keder û şewatê

Wek îro em silav kin, li şehîdêd goristana
Baqên gulan belav kin, li tirbên cengevana

Destan li hev dibestin, li ber gorêd ciwana
Demek em tev biwestin, ji bo wan pehlewana

Ji bîr nakin tucarî, xebata wan şepala
Ne b`şev û roj û meha, ne jî bi heyam û sala

Ew şehîdên dilawer, canê xwe kirne qurban
Xemilandin bi xwîna xwe, axa kurd û Kurdistan

Daxwaza min ji dinyê, ji vê pê ve min navê
Tîrej li ser we û wan, dike herdem silavê

Ji "Xebat", dîwana wî ya yekem