Sabah Kara - Babê (4)

çaycî di qedehekê de çay bide min
Ku lê neketibe devê mirîkî
Kursiyekî bide min ku mirî rûneniştibe
û masekê ku bêhna mirî jê neyê
Ez nikarim li çayxanê rûnim, wisa li derve
Ne li erd û ne li azmên, wisa li derve
Li cihkî ku ez nebhîsim dengê mirinê
Kils nikare sipî bikê siya mirî û mirinê