Osman Mehmed - Çal

tu bûyî, ew çala mar tê de hatî kuştin
-vê bi ber guhê min dixe
çala ku hew dilopeke baranê lê ket

te ez birim
danîm ber xewna çiyayekî qulkirî
şeva te
pif dikir stêrkan
ez diçûm qirşikan
min ew li ser lêvine ricifî digerandin
demûşa ramûsanan bi zinarên ve!
nixumandî bi gotinê
razana li ber konê xwedê
“em bûn”
çûyîna kedî
mirin û neynûk

ji pirtûka wî ya "li dor kêvjalan"