Miraz Ronî - Li Ser Bîranîna Ehmedê Xanî

Ji zayîna rûmeta mirovahî
Ji destpêka dîrokî şehrezayî

Ji deryayê zanistî û zanîne
Ji honandina rista şerê jinê

ji bermayî yên şûrê setemkaran
Ji kavil û xopanên dîl û jaran

Ji kerb û hesreta çend hezar salan
Ji îbreta çîroka bav û kalan

Ji pêsîrên dayikan şîrê helal
Ji kezeba vî erdê ava zelal

Parî parî dilop dilop te paland
Li parsiyên me yên tazî te aland

Ji meydana kemalê bê kemalî
Te rûmet jê afirand, nema xalî

Te anî rehê Melayê Cizîrî
Li dû, te vejîn kir Elî Herîrî

Te kêfek da dilê Feqiyê Teyran
Ji te ra dinê hemû maye heyran

Piştê te çend sedsal dane me dûrdî
Bes dîsa, me berneda zarê Kurdî

Ew zimanê te anî întîzamê
Her dem rûmete ji bo êl û amê

Ew Kurdên melûl û jar û bê hesêb
Te ji bo wan afirand ilm û kitêb

Tu bûyî merîfet û esl binyad
Bi te tim serfiraze gelê Ekrad

Ey seydayê bi rûmet û dilovan
Tu ji hîsên me re bûyi Tercûman

Te dil da kurdistan, birka evînê!
Lewra te kir bahane Mem Zînê

Li tîbûna hezar salan bû kanî
Bang û zarê bêzaran Pîrê Xanî

Tu bûyî sitêra jînê xan û ban
Li hewşa te xwe hatin zarên Kurda

Tu bûyî tilsima şitla hebûnê
Tu bûyî serkaniya serxwebûnê

Bi kotekî û hejaran bûyî giyan
Kî vxwar qurçek ji te rabu piyan

Wek Mehemed, Riza û şêxê şirîn
Wekê Osman, Celadet û Cigerxwîn

Belê dilê Kurdan hêj bi birîne
çan ku dîroka Kurda tew bi xwîn e

Hêj jî miselletin li serê Kurdan
Werîsên mîratên Beko yê Ewan

Piştê te çendî car kirin goristan
Sed car şewitandin xaka Kurdistan

Amed û Dêrsim, Zîlan û Agirî
Lîce, şernex, Helepçe û Qoçgirî

Zilma Ereb û Ecem li hêlek e
Singû yêjon Tirkan jî li kêlek e

Alek min merdî, mêrxasî, rûmet e
Alek min ji dojeha xiyanet e

Alek min xirab êxistî, xopan e
Alek min tim li piyan wek çiyan e

II
Ew enyada te ya hember bêdadî
Hiş û giyan e bo me tu jî zad-î

şîretên te ji me re dewr û dersin
îro li şopa te hezarin girsin

Her ku em pirsa xwe ji, te dipirsin
Em li dilê nemerda xof û tirs in

îdî Egîtin biçûkêd Kurmancan
Erdhejin li textê sahîb rewacan

îdî Kurd bo sahîban ne gedan e
li doza serxwebûnê canfedan e

Wer ji te re bidim methê mêrane
Her yek pelengek ar û ejderhan e

Qirp û qiyamet e ew li piya ne
Giyan pola û têjikê çiya ne

Car diwelidîne Guderz û Rustem
Vejîne li Dehaq Kawa`yên Hemdem

Kemal û Heyrî û Xakî û Mezlûm
Ronî û Rûstem û Mizgîn û Mehsûm

Azad û Dêrsim û Bager û Sozdar
Roza û Merwan û hezar û hezar

Ew Kurdên ku Romê li Agirî gor kir
Egîdên bi xwîna xwe nû bi can kir

Ew Kurdên ku li ber dijmin serî qor
Lehengên Kurdan îro hildane jor

şitla azadiyê bi xwînê avdan
Bûn şan û şeref û li dinê nav dan

îdî Kurd li piyanin û dimeşin
Wekê berê ne kor û çarereşin

îro Kurd jî bi serok û partî ne
Li doza azadî ber pê xwe dîne

îdî Kurd li xwe xwedanin piranî
Mizgîn li te ey şêx Ehmedê Xanî