Mihemed Ronahî - Salnameya Evînê (9)

didim pey dewrêşekî zerdeştî
û şopa evîneke veşirî digerînim li xirbeyên darayê

bi çil erbaneyan pêşwaziya bihareke serxweş dikin
xecîcokên sorxemilî li berîka mêrdînê
diherikim dilê qesîdeyeke kevnar
û bi cizba eşqê dikevim

heft beranan diwehdînim li ser heft ziyaretan
bi baranên heft adaran dişom dilê xwe yê melankolîk
dibim dergevanê beyta evînê berfîn
xayz dikevim li şêmûga xeyalan

berêvarekê min dikişînin qatên xwe hosteyên bêrîkirinê
mistek evîn derdixin ji bêrîkên xwe û di dilê min radidin

bi ramûseneke xeşîm re têm ser hişê xwe
pêrgî du ayetên wendayî têm li ser sîngê te
baweriyê bi xwedayekî tînim