Mihemed Hemo - Codî

Cîhan hişk di xewde bû
Ji sanciya dayika min
Tovan rabû ... !
Ne guevguva bê bû
Qîreqîra wê bû!
Bîhin li ber çikya bû
Hawara axê dikir ...!!

* * *

Codî ji tîrêjên rojê
şîrfiroyê jiyanê mêt
û berxwedana tofanê kir
Ta bi agirê jiyanê
ji şîr vebû...
Di wî heyamî de
Keviran li ser pişta codî
xunçe dan
Bûn guljiyan ... guljiyan
ne çelmisîn...
Bê dengiya codî
kerrbûna me bû ... !
Bi lalbûna lal ... !
kevir peyivîn

* * *

Codî!
ji gemiya
ku, bi ser pêlên qêrîna
Dayîka min ketî
Ez peya bûm
û pê bi pê
min Zimanê latên te pîvan
Codî beramberî zimanê
Nûh e !!
Loma
Cîhan tev lal dibe
Kevirên codî bi ziman
dibin
Bi hemî zimanên cîhanê
çêroka tofanê distirên
dizanin
Ta dûvê jiyanê tê guran
Kêlikên li ber serê me
wê heyîna me bipên
û tevrên gorkol rûreş
reş bikin...!

Codî!
Roja te ji gemiyê hembêz kirime
Min hevdak ji riyên jiyanê
hilqetand!
û di tevna heyînê de
nîgarkir...!
Bi wê nîgarê re
Min giyayê Cilgamiş
Ji gewriya mar hilkişand
Pê nêza xwe kokir
û mirina navê xwe
lîwan (1) kir ... !

* * *

Codî jînber e
Li benda sanciyeke nûh
rûyê xwe kiriye rûpel
û raxistiye
Ta ku dîsa
qorên tîpan
lê bihêwirin ...
û kelaya destaneke nûh
Lê avabe
Bi peyxem û sirûda
nûhjiyanê ...!
pêşwaziya gemiya serdemî bike

14-3-2001, Silêmanî