Mela Kamilê Puexî - Mewlidê Nebî (Zazakî)

Transkîbekerdox: W.K Merdimîn

Bîsmîllahîrrehmanîrrehîm

Pey Allay Mewlîd Nebî xwi r` wûneno
Allah wahar canûn û camîdûn o

Weqta g` Allay waşti g` mexluq yi vînû
Pey emrî "kun" `erd û ezmûn ard meydû

Allah zat û sifetûn xwi d` yo (1) ten û
Bê yi çewnê Reb nêken, nêvînenû

Sey dinya zaf çî viraşt, hey êsenî
Aşm û ruej, seyyarey, astareyî

çi ko şima pey çimûn xwi vînenî
Qey şima ya virazyo, hem bizûnî

Hemd û flikir Allay xwi r` dewam kirîn
şewûn, ruejûn tim vajîn, terk mekirîn

Bûn` dinya ra, geyrena, tadîyena
Qey xatîr tu nî`metûn bedilnena

çî ko çîm tu vînenî, eşnawenî
Hem çîyo g` nêvînen, nêeşnawenî

Pîyor qey tu, ti qey yo çî virazyey
Xafîl mebi Allah kûm û, ti çine y?

çi ko tu ra wazîyen, ey xwi r` bikir
Ti yi ra mevêjî, cehde şaş mekir

Her teref tarî, cehalet hakim bi
Zulm û heqaret qetl û qîtal zaf bi

Ey Muhemmed, ey ti enwaru`l-huda!
Hem sened û mesnedî kurey (2) dinya!

Werre (3) yî r` ku ti şinasney, vîneyî
Tabî` ummet, pêl kufrî qerefneyî

Ummetê tu d` flan, şeref xwi r` vînenû
Tu peyxamber, dîn tu heq şinasnenû

Ti umîdî cin û hem însanûn î
Hem şafî` û muşfîqê wir dîyûn (4) î

şu`le da tu wertey dinya, Mekke de
Ruaşn (5) tu tarî wera da (6) derûn de

`Eşq û can ra şima bîyarîn selewat
Muhemmêd ser, al û eshabûn yi pîya

îrado ezelî weqta g` ûmi (7) hal
Waşt Allay Adêm virazû zaf delal

Ven da Cebraîl ra va: Hela bê îtya!
Parçêk herr bigir erdûn ra bîya îtya!

ûme erdûn ra guret herr ta bi şam
Yo çeng zî qebrê Nebî ra wesselam

Awkê Yenî Tesnîm kerd mîyû, têdîya
Mîr virazîya, zaf zemûn ser d` vîyert ra

Va Cibrîl ra: Bigeyr `erd û ezmûnûn d`
Hem behrûn û şerq û xerbê etrafûn d`

ûme geyra, behs` Adêm qet çine yo
Dar, kerri pîyor vûn "Muhemmed nebî yo".

Bajnê (9) gelêk zemûn ûme vîyert ra
Pey destûn xwi Adem viraşt, ca d` ruena

Guret eşt cennet, va: îtya d` tu r` dewam
Bê ina dar werdîş her çî tu r` helal

Her kês paştê Adêm sêr kerdîn dewam
Lewra nûr Muhemmed tede şu`le da b`

Pîyor ûmên vatîn: In çi y’, çine nyo?
Yin ra va: In nûr` Muhemmed Nebî yo

Adem geyrên cennet de her cîns dînî
Cîns xwi d` çewnê nê dînî nê vînênî

Allay Hewa viraşt hem bedên yi ra
Dest kerd piri her terêf cennêt geyra

Hewa yo ruej ûnya paştê Adêm ra
Va: Ey Adem! In çi nur ho paştê tu da?

Va: In nûr peyinê peyxemberûn o
Hem seyyîd û rehberê her kesûn o

`Eşq û can ra vajîn şima selewat
Muhemmed ser al û eshabûn yi pîya

şeytûn hesûdey xwi berd, şi cey yino
Va: îtya zaf rind û, merg çine bîni.

Yin va: Merg çi yo? Ma nê dî nê vîna wo?
Yi va: Merg her kesî beno herr îtya wo.

Yin va: çarey în çi yo, çine nîyo?
Va: çarey în werdîş darê xelî yo.

Yi g` şî darê xelî ra werd, ûmeyî
Kînc ûmey war, beden zit, şarmîyeyî

Cennet ra êşt Adem, Hewa, şeytanû
Hem Hureyş (10) û Tawuso g` şerîk yinû

Her yo yo cay dinya d` kowtîb, bermênî
Hewar yin rasên her ca, eşnawyênî

"Towbe, towbe!" vatîn veng çêw nêşînî
Yo ruej sarê xwi wera da ûnyênî

Dîy Muhemmed nusyo kiştê Allayî d`
Va: Qey xatirî in Muhemmêd `ef bid

Cebraîl ûme va: Towbey tu temam,
Hem tu ra pey kûmo g` îtya wesselam

Eg (11) şima wazên cennet yedî şima b`
Muhemmêd r` selewat bîyarîn dewam.

Weqto g` nûrî Muhemmêd Adêm ra vejya
ûme paştê şît Pêxmêrî d` şu`le da

Bajê ûme paştûn pakûn d` geyrênî
Bênatê (12) yin d` yew xirab nêvînênî

Ednan a cuar heta g` Adêm reso
Her kes vûnû, tede îxtîlaf esto

Adnan a cêr heta g` Ebdullay resû
Vîst û yew babî d` pa doxrû-durust û

Nûr Muhemmêd paştûn pakûn d` geyrênî
Zaf mûcîzey tede ûmey, êsenî

Ey keso k` ti vînenî, eşnawênî!
Dadî, babî sulala ta Ademî

Pîyor şîn cennet, şubhey çêw wa çine bo
Lewra nûr Muhemmêd pîyorin d` geyrabo

Ey Muhemmed! Ti ruaşnê dinya yî
Pey tu şîyayê ûmê, xelîsyeyî

şerî`eto g` pêxmerûn ard ib (13) dinya
Milletûn û cem`etûn rê bib` çila

Nûr tu ruaşn da pêro dinya, hemini
Rîy erdûn d` tarî nêverda derûn di

Ey ti sînayê hebîbî îns û can!
Qey xatîr tu virazya erd û ezman

Umîdwarê gunekarûn pîyor ti yî
Ti sulaley Qureyşîy Haşîmûn î

ûmeyîş tu rahîbûn d` heyecûn da
"Way, way!" vatîn derûn û hem deştûn da.

Kahînû vatîn: "Muhemmed ûmeyo,
îtya ra wet ma r` yew dewrûn çine yo".

ûmeyîş tu şayan ib rîy erdûn de
Kueşk(14)-saray kesrûn (15) rijyêb` îrûn de

Eg şima wazên cennet yedî şima b`
Muhemmêd r` selewat bîyarîn dewam.

Mîlad-tarîx pûnc sey hewtay serri bi
Duyês rebî`ul-ewwel hem ûmebi

` Eynî şew Ebdulmuttelîb Ke`be d` bi
Qey ta`mîr Ke`bî xebat rê meşxul bi

Amîne va: Ez teyna menda îtya
Bê cinyûn, cûmêrdûn tersû ez îtya.

Mi dîy çar heb cinî ûmey cayê min
Zaf bedew (16) b`, rindîyê yin ruaşn da min.

Lewûn Awkê Kewsêr werdib belû bî
Rindîyê yin d` çewnê cinî çine bî.

Yo raşt de yo zî çep de bîbîy mesned
Yo vernî d` yo peynî d` bîbîy perdebend.

Eg şima wazên nûmey yin bimusî
Hewa, Sare, Asîye û Meryem bî.

Raşt û çêp mi de astarey virsîyey (17)
Qaf ra Qaf pêro dinya bîbî şu`ley.

Yo beyraqa kesk terefî mexrîbî
Yo terêf şerq yo zî sêr bûn Ke`be d` bî.

Emir kerd, Cebraîl ra va: Bê îtya!
Hem mîjdûn bid` pêro mexlûqê dinya.

Bîr` adîr racîyeyî (19), qefîlyeyî
Hûr û ridwan çîçekûn d` xemilyeyî.

Cebraîl towr (20) melekûn a ûme war
Her terêf Mekkî viraştbi yo dîwar.

O zemûn mîr bi Muhemmed Mustefa
Nûr yi ruaşn da pêro etrafê dinya.

Eg şima wazên cennet yedî şima b`
Muhemmêd r` selewat bîyarîn dewam.

Qey hîdayêt îns û cin yi g` şeref da
Pey veng berz pîyorin va: Tu r` merheba!

Merheba, ti rehberê her kesûn î
Merheba, ti pîyorê derdûn dermûn î

Merheba, ti eşrefî wir d` dinyûn î
Merheba, ti peyinî pêxmerûn î

Merheba, ti sulala d` qureyşî yî
Merheba, ti paştê ummet hêvî yî

Merheba, waştê ummet ancax ti yî
Merheba, wazi` şerî`et hûnc ti yî

şu`le da tu wertê dinya Mekke de
Ruaşn tu tarî wera da qutbûn de

Ti sened û mesnedê ma pîyorin î
Umîdwarê erebûn, ecemûn î

Merheba, ti şafî`ê gunahûn î
Merheba, ti muşfîqê însanûn î

Pêxmêr g` vernîyê tu de ûmey-şîyî
Her yo ancax yo millet rê eysênî

Ti şafî`ê pêro însûn, cinûn î
Ti sebêb bîyayîş awkûn, herrûn î

Merheba, tu tarî ruaşnker (21) dinya di
Cay cehalet d` `îlm û îrfan ronabi

Ey ti sîney aşiqûn d` vîn nêbenî!
Ta qîyamet ven dên tu, fîxan kenî

Merheba, ti şafî`ê bermayûn î
Merheba, ti zûnayey waştoxûn î

Merheba, ti rehmete`l-`alemîn î
Rehm biker ma r`, ma feqîr û esîr î

Ya kerîmo, ya ti umîdê min î!
Ti şefa`et bik` guna w xetûn mi rî

Bê tu çewnê nêvînen, nêşnasnenû
Tu peyxamber, dîn tu heq; tesdîq kenû.

Eg şima wazên cennet yedî şima b`
Muhemmêd r` selewat bîyarîn dewam.

Umîdwarê rehm û îhsanî tu yî
Hem talibî `ef û xufranî tu yî

Kûmo g` hazir mewlidî Nebî bîyo
`Ef gunûn yi r`, qet yo şubhe çine yo

Ya Reb! Ti vînenî, hem eşnawenî
Gunê ma hîsab nêbên, n`ûmaryenî

`Ef bide qey xatirî Muhemmedî
Ummetê yi şadan kir cennêt xwi di

Ya Reb! Ma bê tu çewnê nêvendenî
Lewra veng` ma ancax ti eşnawenî

Vendayîş xwi d` `efê gunûn xwi wazen
Red mekir lewra, ya kerîm û rehman!

Ti settar û hem xeffarî `eybûn î
De `ef bik` gunahûn ma pîyorunî

Ma pêrun tabî` ummetê yi bikir
Hem gunûn, qusûrûn katîb `ef bikir

` Erşî e`lay pey lingûn tu şeref da
Qatûn ezmûn pey rindê tu ruaşn da

Emsal tu n`ûmo bênatê pêxmerûn d`
Zê tu cûmêrd n`ûmo mîn wir dî dinyûn d`

Tu kerîm, comêrdê wir dî dinyûn î
Ummetê tu faxirê însanûn î

Ti umîdê qewmûn û milletûn î
Hem ummetûn, `eşîr û qebîlûn î

Ya kerîmo! Ya ti hadî qey ma rê!
Ti şefa`et bik` guna w xetay ma rê

Bê tu çewnê nêvînen, nêşinasnenû
Tu peyxamber, dîn tu heq; tesdîq kenû

Eg şima wazên cennet yedî şima b`
Muhemmêd r` selewat bîyarîn dewam (22).

Hîcrî 1420/Mîladî 1999

1. yo: yew, jew
2. kure: gudikin, gilover
3. werre: werrek, xojî bi, xojî ve
4. wir dîyûn: her dîyan
5. ruaşn: roşn, roşt
6. wera da: hewa na, hewa da
7. ûmi: ame, hame
8. ven da: veng da
9. bajnê: badî, badîna, badînî
10. Hureyş: Nameyê yew heywanê sey marî yo. Vanê ey zî şeytanî rê ardim
kerdo.
11. eg: eke, eger
12. bênate: beynate, beyntar, mîyan
13. ib: bi
14. kueşk: koşke
15. kesra: padîşayê îranî, kesra, kîsra
16. bedew: rind, xasek
17. virsîyey: beriqîyay, bereqîyey
18. mîjdûn: mizgîne, mêjdûn, mujdûn
19. racîyeyîş: padîyayene, gîrîyayene
20. towr: tewr, pîya, reyra, reyde
21. ruaşnker: roşnkerdox