M. Zahir Ertekin - Spîstan

Berf e dibare li min, ji nû ve çêdibim ji nû
Hevkar û hinavên di min, ji nû ve dilivin ji nû

Xuşka baranê berf e, li derve ser teht û deşt e
Li hundir girar û geşt e, dikele çaydan ji nû

Rehmet e’j ji Rebbê jor e, kî nebîne korê kor e
Sor e li hewşê tenûr e, ji nû disoje ji nû

Heval û pend û şîret e, edeb û av û şet e
Elîf û rewd û ni’met e, dibare bi ser min ji nû

Kirasê spî ye ‘işq e, li dû xwe xêr û bêr hişte
Ketî me destê’m rahişte, huner e vebiye ji nû

Berf e dibare’b dor e, dest rabûne ber bi jor e
Firikek çaya sor e, dikele dilê min ji nû

Hikmetê bo me dibêje, çîroka dûr û dirêje
Berheman li me dirêje, heyîn e dikele ji nû

Taveheyva zivistanê, berê xwe dayê jor e
Li nik me bihara berfê, dibare dilê min ji nû