A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U W X Y Z
M. Burhan el-Hedbî - Mewlîda Kurdî Bi Şêwaza Hedbî
238 Xwendin
1 Ecibandin
Asoya Helbesta Kurdî

M. Burhan el-Hedbî - Mewlîda Kurdî Bi Şêwaza Hedbî

BABETA SEREKE
Her bi navê ew Xwedayê zul celal 
Tim bi navê ew Xwedayê bê zewal

Dest bi her kar û we şûlan ez dikim    
We bi fermana resûl agah dikim

Her ji Bismillahî Allah navê wî       
Rehîm û Rehman bizan rengdêrê wî

Kî bixwaze kar û şulên bi adan    
Ber di despêkê de bêj navê Xwedan

Bê tixûb hemd û pesin ta cawîdan 
Her ji mêj ve yek bi yek bona Xwedan

Piştî hemdê pirr selat û we selam  
Ta ku ‘erd û asûman bikne dewam

Li Mûhemmed ez dikim hûn jî bikin     
Yek şev û rojê ji wan xwe dûr nekin

Ez bi lêvan vedibêjim lê ji dil   
Bê jimar her dem û katan ta wesil
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA YEKEM
Pesn û qencî her ji Yezdan re bizan  
Tu xirabîyê ji nefsa xwe bizan

Wê dema Yezdan vîyankir nasbibe
Sedema “ez xizne bûm[2]” berze bibe

Bo mirovan çêbike ax çêkirî
Yê ku tiştên afirand xweşik kirî [3]

Heq dibêje min Mûhemmed çêkirî     
Bo Mûhemmed kewn û gerdûn çêkirî

Her wekî Cabir jî ragihandiye     
Wî ji qasidê Xweda ev pirsiye

Tiştê ku yekem Xweda çêkir çiye    
Gote nûra min ji nûra Wî bûye

Paşê nûra min dikir parçe ji hev    
Wî ji wan perçan jî tiştên mayî tev

Afirand her tişt ji wê nûrê Xweda     
Lê bi şêwazek xwumal û pir cuda

Yek bi yek peyda dikir şahid dibû      
Ne melek cinn û mirov jî yek nebû [4]

Hem ewan tiştên ku çêkir wî heman 
Kirbû xizmeta mirovan vê bizan

Paşê ew peykerkê Adem ji herrî       
Afirîndêr afirand ruh puf kirî

Bavê insanan ji ax Wî afirand
Ji giyanê xwe, giyan da wî livand

Ka bila insan biner ji çi afirî
Nutfeyek av piştî ew ax bû herrî [5]

Wî ji yek nefsê jin û mêr afirand [6]
Ji Adem û Hewwa zilam û jin civand

Ji wan jin û mêran ‘eşîr pirr çêkirî      
Cûrbecûr êlên giran hev naskirî

Heq Xweda gote; hesabê min bikin    
Mihbeta nav merivan ger hûn nekin

Ew bi zatê xwe bi axêr axivî              
Wî rûmet da axê bo wê bik herrî

Got; “ji te aferîdan dê çêbikim      
Bavê wan Adem ji te peyda bikim

Ew kesê fermana min bînin bicîh       
Ew bihuşta min xelatî dikne cîh

Yê li ber ferman û emrê min derên   
Dojeh e cîhê herin ew naderên

Ka çi ye tişta mirovan xir dike
Ew li ber Rebbê Kerîm ser radike [7]
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA DUYEM
Wê dema Yezdan dixwest paşwerkî çêk  
Da li rûkala cîhan emrê xwe lêk

Wî j ferişteyan re got agah bibin   
Hûn ji paşwerê mi ra secde dibin [8]

Cibrîl bi emrê Xweda çû nik axê       
Da ji axê cûreyek bîn Taîfê

Ax dike zarîn û qîrîn da girîn        
Kanîyê avê ji hingî v herikîn

Ax dibêje ez ditirsim her ji min         
Emr û ferman nasnekir dê çêbibin

Min bibexşîn gote axê ez neşim     
Çêj bikim şewta cehennem rû reş im

Rewşa axê dil li Cibraîl dipaht    
Ev sedem bû Cibraîl bê ax dihat

Dev ji Israfîl Mikaîl berneda    
Herdu dest vala dihatin ba Xweda

‘Ezraîl jî wek ewan dora xwe kir      
Ax û zarînan li wî fêde nekir

Cûrbecûr beşên ji axê wî bi lez      
Danî dîdara Xweda rûyî gewez

Heq teala gote ‘Ezraîl here            
Stendina ruh jî xelat bû ji te re

Ax li dîdara Xweda ma bêguman          
Çil dibêjim hin dibên gelek deman

Piştî Adem bi ruhê pak şa dibû             
Ew ferişte yek bi yek secde dibû

Her wekî bo Yûsifê ken’an diçûn          
Secdeyê Ye’qûb û zaryê xwey hebûn [9]

Lê ‘ezazîl kir qiyas got çêtir im              
Secdeyê nakim ji ax ew, agir im

Ka bê rewşa me gunehkaran çiye         
Bes me îman bi Mûhemmed aniye
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
 
BABETA SÊYEM
Heq teala j Adem û Hewwa re got     
Hûn li cennet radiwestin dibne cot

Hem digot Ewî ji wan re mêr û jin      
Bes ji vê darê nexwun goh bidne min

Tasi wasa wî ‘ezazîlê xedar     
Sed mixabin wan ji wê darê jî xwar

Wî ‘ezazîlî bi xapan kir bi der
Ji bihuşt her ew dihatin cê keder

Lê vebirî hate fermana Xweda           
Hûn li ‘erdê jî ji hev nabin cuda

Bes ji bil wane li pey emrê minin    
  Herne ‘erdê hûn ji hevre dijminin[10]

Dê li rûkala cîhan hevre bijîn      
Zaryê Adem dê stûbarî bijîn

Kî ji wan radestî emrê min bibin
Dê ji wan re tirs û xemgînî nebin

Lê ewanê dijî emrê min bijîn 
Dê bi agir re heval bin hûn yeqîn

Merwî ye Hewwa yekem ducanî bû
‘Ebdurehman nav li zarok danî bû

Navê zarokê duyem Salih bizan
‘Ebdulharîs e bizan sêyem cuwan

Yê yekem û yê duyem ew qet neman
Dimirin ew zar û zêç jî ji wan neman

Hin dibêjin ‘Ebdulharîs e jiya
Ew li Adem û Hewwa taze giya[11]

Wer dibên Habîl beran gorî dida  
Pejirand jê ew beran çû nik Xweda

Cibraîl ew anî Semretus Sewaf    
Hin dibêjin kohê Sebrê kir tewaf

Dabû Îbrahîm ku ew dostê Xweda
Li Mînayê wî Cerîr kirbû feda

Qabîlê mêrkuj zevî û zadê dexel
Birye dîdara Xweda rûhî zexel

Cibraîl agir bi ser zadî ve rêt   
Arî û toza ji zad rû kir kirêt

Wî birakujî yekem anî dinê
Ev riya netêw wî kir nava jînê

Sal bi sal dinyê xwezî tanî bi par
Ta Mûhemmed hat ji me re bû star
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
 
 
BABETA PÊXEMBERAN
Piştî Adem sî Suhûf pêxem dihat
Cibraîl bo Îdrîs pêxember dihat

Wî dirûtin bo mirovan kir xelat 
Asîmanzanî  bijîjkî kir xebat

Her ji salan çarsedê tam saz dibû   
Keştiya Nûh hê li derya sardibû

Ne Yehûdî û Xristiyan bizan     
Îbrahîm dînê Henîf anî cuwan

Îsmaîl ji Curhuman jin anî bû      
Tali’ û bextê Hecer bûyer dibû

Bavik û bingeh ji bona e’reban 
Bavê israîl tu Îshaq î bizan

Yaqûbê beytul hezen peyda ji wî    
Yûsifê zindan vegerya çavê wî

Eyyub e lawê keça Lût hûn bizan
Min bibexşîn bo dua wî ey Xwedan

Cibraîl Tewrat ji Musa r anî xwar 
Textê Fir’ewnan li Misrê tar û mar

Her li Tûr bû ew kelîmê heq Xweda  
Wî li derya Misriyan rê kir cuda

Zebûra ristî ji Dawud re dihat 
Wî tewandina hesin kirbû xelat

Her ji wî nebî Sulêman peyde bû 
Xwedyê darazê ku bav pê razî bû

Alîkar Îlyas ji bo vê ometê  
Ew di bejê de bi hewarê ve tê

Hin bi nakokî dibên pêxember e  
Xizirê zindî li derya rêber e

Bendeyek bê bav ji Meryem afirand   
Hê di landik de Xweda ew peyivand

Ew wecîh bû her bi hêza la yezal  
Navê wî ‘Îsa Mesîh e pirr delal
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA ÇAREM
Wan resûlan her yekî nîşe di pişt       
Ehmedê mew’ûd ji hevdu re dihişt

Hate nîrê ometa navîn digot
Wî le’înî j dûndeyên xwer cot bi cot

Dê vexwînin ew ji olê rastî re            
Rast û xwar cuda dikin ew eşkere

Bo gunehan navgîniya me nema        
Hem ji êla xwer digot bêjin çima?

Lew Mûhemmed e reîsê wan bizan   
Pirr bi rûmet ew li erd û asûman

Yê yekem me ew bi xapan kir bi der
Ji bihuşt Adem ku hat cîhê keder

Hate bexşandin binavgîniya wî     
Wê dema Adem digo navê ewî

Her ew e ê ku ji dil wî para me     
Tê deranîn wê dema nik Helîme[12]

Yê ku Dumrete dibêje min dî şêr   
Hate dîdara wî ser anî bi jêr

Herwekî Mûsa li derya kir buyer        
Yek îşaret ew dike heyvê du fer [13]

Dê li mî’rac nêzî dostê xwe bibe       
Derfetên ‘ezmên ji iblîsan dibe

Bêjimar bêtir ji baranê bihar               
Nik Xweda
ni’met ji mer anîbû xwar

Rehm û rastî wî ji dijberan re xwest   
Riya bexş û aştî bo me kir mebest

Wê dema insan ji tirban tî diçe          
‘Erda heşrê kefteleft dor dipêçe

Ew ji kewser ometa xwe av dide        
Şef’eta ‘uzma Xweda bo wî dide [14]
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
 
BABETA PESNÊN PÊXEMBER
Erdheja eywana Kesra bû yeqîn        
Yek nîşana bûyina şahê emîn

Gola Sawê micciqî av jê nehat          
Wê dema nebyê mezin bo me dihat

Wê dema rêwingiya Şamê dikir         
Hate Busrayê Buheyra mêzekir

Dît ku nîşanê nubuwwet lê heye        
Got; bizivrîn hê yehûd hay jê neye

Wî yekem erîniya Elestû kir      
Qabê qewseynî Xweda nêzî xwe kir[15]

Heq dizanî heq digotî ewle bû       
Zilm û zorçoyî li ba wî qet nebû

Ey Xweda Tu hukmê şer’a wî werîn    
Zalim û zordestan dîsa hevdu dîn

Rohniya çavê nebînan ka werîn          
Nav misilmanan Tu tefrîqê derîn

Bo gunehkaran penahî nik Xweda      
Tu reîsê şafi’an canêm feda

Bo mirovan usweyê ehsen [16] tu yî 
Yê bi exlaqê mezin [17] hat her tu yî

Ez bi Hûd û Murselat hem Waqî’et     
Bi Îzeş Şemsû we ‘Emme Kuwwîret

Pîr dibim lê her ji bandora ewan        
Wî j eba Bekrê sidîq re got bizan[18]

Ey gelî dost û bira hem hadirîn         
Bo bi destxin hûn ji dunya û ji dîn

Ma’neya van sûreyan xweş fêr bibin  
Hê li dunyayê ji xew hişyar dibin

Ka Mûhemmed ometa wî ma yetîm   
Ew yetîm bû lê wî dinya kir yetîm

Ya Mûhemmed ez ji xêran bûm yetîm
Her tu wî xwedyê belengazê yetîm

Kî sêwî ma jar û lawaz bûn hezin      
Sêwîyên xwe girt bi te ew bûn mezin

Hêvîdar im ku j yetîman bêm jimar    
Xwedyê min bî da di wê heşra xedar
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA BAPÎRÊN PÊXEMBER
Ey cuwan hûn xweş bizanin jîna wî   
Bav û dê pêxember û bapîrê wî

Ev li me û hem li we pêwîst yeqîn     
Nas bikin wî da ku bê rûmet nejîn

Ew li Mekkeyê ji dayik bû bizan        
Rewdeya şêrîn Medînê de nîşan

Ger bi ya min bik bizan ev katjimêr    
Ez ji ‘Ednan dê bibêjim ta bi jêr

Bav û bapîrê resûlê ins û can            
Guh bidin hûn ev girîng e pîr û can

Koka e’raban ji du bavan bizan         
Wer dibêjin ehlê dîroka zeman

Her li bakur zaryê ‘Ednanî diman      
Zaryê Qehtan başûrê Mekkê bizan

Her ji ‘Ednan Me’d bizan bavê Nezar
Bav ji bo Muder bizan tu vî Nezar

Hem tu Îlyas ji Muder re kurr binas    
Mudrîke tu kurrkê Îlyas ‘Emr binas

Ev Xuzeyme bavê Kînan kalê Nedr   
Xalib e ew nevyê Malik bavê Fehr

Ka’b kurrê Luey bizan nabêm ji ber   
Hem Murre bavê Kîlab e bik ji ber

Zeyd e her navê Qusey rastîye ev      
Ya dîroknasan dikir kifşî ji hev

Tu Muxîreyî binas ‘Ebdîmenaf     
‘Emr e Haşim wî dikir comerdî zaf

‘Ebdulmutelib ev e rengdêrê wî        
Şeybetul Hemd e dibêjin navê wî

Ebrehe min terş û talan e mebest      
Piştî talan wî dibir girtî bi dest

Xwedyê beytê ye Xweda her wî digot
Lê bi vê peyvê dil û cerg wî disot
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA BAV Û DAYIKA PÊXEMBER
Her dema ‘eşq û evîn peyda bibe      
Li Mûhemmed tim selat pêwîst dibe

Lew ji bona wî evîn çêkir Xweda      
Hem bi vîna wî îman dibe cuda

Ger dixwazin hûn Xweda razî bikin   
Hem ji rehma Wî li xwe zêde bikin

Ji Muhemmed Mustefa pirr hezbikin  
Li Mûhemmed hûn selatan pirr bikin

‘Ebdullah e tu bizan bavê resûl      
Wî ji xwer Amîne anî kir qebûl

Torina ‘Ebdîmenaf qîza Weheb    
Bes dibêjim bo Mûhemmed ev neseb

Meh receb bû şev jî neh bû cum’e bû
Amîne bi nûra Mûhemmed şa dibû

‘Ebdulmuttelib ku destûrê dide     
‘Ebdullah ji dil ve amade dibe

Wî bi bazirganî nêt anî li rê      
Çû Medîne hate ser emrê berê

Ey Xweda Tu hem Dilovan Ragir î   
Çibikî şûlên xwe ra Tu Qadir î

Xelk dibêjin rê Medînê tev gul e    Lê mixabin çavê Amîne şil e
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
 
BABETA WÎLADETÊ
Erd û aso hem li cînişê ewan     
Nûçeyê reş da girêdan bêguman

Cariya Leheb Suweybe carînan     
Xizmeta wê dewletê kirye ji can

Kêm dibe şewta cehennem goh bide  
Agirê bavê Leheb ew rojî de

Rûmeta mewlûdê hûn ji dil bikin     
Bêguman hûn dê Xweda razî bikin

Ne tenê şevê di kewnê ronî kir    
Zahir û mana ewî tev ronî kir

Piştî Amîne bi nûra Ehmeda      
Şa dibû heta meha heşt û neha

Hin suruşt wergirt di xewnê de fesîh  
Wê ji Adem ta bi ‘Îsayê mesîh

Wer dibên her heyv dihat yek enbiya 
Serdidan ewan reîsê sêwiya

Yek bi yek hatin bi şêwazek cuda      
Bavê me Adem dihat mizgîn dida

Amîne an dem heta dwazdê meha     
Rebî’ul ewwel bi wê rewşê giha

Pirr nîşan û şûlê matmayî dibû   
Wê şevê hem dem û gerdûn ronî bû

Şev dirêj bû min digo nagêm sibê      
Amîne rewşa şeva pîroz dibê

Hat ferişte cûrbecûr daket li mal    
Ez neşim wesfan bibêjim ew xwumal

Pêşîvanê wan bû Cibrîlê emîn    
Rûnenişt wî ref bi ref anî yeqîn

Her yekî wan karekî taybet hebû       
Yek ji wana pirr cuda taybet hebû

Arîşen wî yek nîşan da wê demê    
Wek xwezayîya jinan bûm wê demê

Her bi destê pîreka ‘Ewfî Şifa     
Hate dunyayê Mûhemmed Mustefa[19]

Wî ji bav bêpar li dinyê çav vekir   
Temya bêparan li ometa xwe kir

Mefxerê cîhan ew e j dayik dibû   
Ew şevên tarî bi wî ronî dibû
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA MERHEBA
Ew Mûhemmed bû dikir hemdê Xweda  
Rûmet û şanê mezin da wî Xweda

Bû Mûhemmed Ke’be kir secde ji kêf     
Bû Mûhemmed lat û ‘uzza çûne lêf

Bû Mûhemmed nav û nîşan gunciya      
Agirê bêbaweran jî tefiya

Bû Mûhemmed ew serokê enbiya   
Kêf dikir wa teyr û lawirên çiya

Ew Mûhemmed bû digo dadî dihat  
Hem bişavtina gelan rabû nehat

Bû Mûhemmed wî mebest dabû li dîn   
Keftelefta wî ji ometêr yeqîn

Bû Mûhemmed ew şivanê ometê  
Her dem û gavê bi hewwarê ve tê

Ew Mûhemmed bû we nakokî hilat     
Spiy û reş bûn bira kom bû civat

Ew Mûhemmed bû guneh mişext dibû
Rûmeta xêra li dunyê zêde bû

Bû Mûhemmed rûmeta zilmê nema    
Ew cihê navê Mûhemmed lê dima

Bû Mûhemmed destegîrê bêkesan     
Bû Mûhemmed ew ji sergewran bizan

Ew Mûhemmed bû biraşîr Hemze bû   
Şêrê Bedrê lawiran tirs jê hebû

Bû Mûhemmed xwedyê Qurana mezin
Mu’cîza wî cawîdan pê bigirin

Bû Mûhemmed secdeya şukrê we bû 
Deryê tobê li gunehkaran vebû

Ew Mûhemmed bû bi Iqre girt emir    
Bîst û sê salan vexwendin wî dikir

Bû Mûhemmed rik ji dil vavêr dibû     
Tu welat îdî nema dagir dibû

Bû Mûhemmed tac û boraq dî xwedî  
Qet tu nîr û qirnî mîna wî nedî

Bû Mûhemmed ew ji tovrindê gelan   
Yekî wek wî nayê rûkala cîhan
 
Ger dixwazin hûn Xweda kêfxweş bikin
Hûn selatan li Mûhemmed geş bikin
 
BABETA DUA
Ey Xweda tu yê ku mewlûd daiye      
Wî bibexşîn hem ewanê çûyiye

Tu vê xêratê ji bo wechê xwe her      
Bik qebûl ya Reb ji ba xwe nek bi der

Bighê destê bav û bapîrê ewan      
Tu bipejrîn bik sedeqa zaryê wan

Ger ebû Cehlû we Fir’ewnî hebit     
Ey Xweda me b dojehê tedîb nekit

Dest vegirtî “ha û dal ba yê” dike  
Zar û axînan li ser mazî dike

Min bibexşîn ya Îlahî bang dike     
Bav û dê bo zar û zêçan dozdike

Bo ruhê pakî ji pakan Ehmeda      
Ew ji nûra pak ku çêkirbû Xweda

Ez we jî vedixwînim gelî bira   
Bo stêrkên wî nîşan kir eşkera

Bighê destê zindî û miryan teva
Ehlê îmanê ji Adem û Hewwa

Hem ji bo Huccac û ehlê muslîhe   
Hem ji bo “Hedbî” bixwînin Fatîhe
 

Ji Dîroka Pêxember s.x.lê, Salên Girîng.
570 - Ebrehe hatiye Beytê xirab bike.
570 - Bavê pêxember s.x.lê, wefat kiriye.
571 - Pêxember s.x.lê, hatiye dinyayê. (20 Nîsanê; 12 Rebî’ul ewwelê)
571- 576 - Pêxember s.x.lê, li ba dêşîra xwe maye.
577 - Diya wî Amîne wefat kiriye.
579 - Kalê wî ‘Ebdulmuttelib wefat dike.
591 - Bûye yek ji namzetên Xilfil Fudûlê.
596 - Bi Hz. Xedîce re zewiciye.
597 - Zarokê wan yê yekem (Qasim) dihête dinyayê.
610 - Di heyva rojiyê de, li şikevta Hîrayê pêxema yekem dihêt
615 - 616 - Mişextiya yekem ku misilman diçin Hebeşistanê.
617 - Salên qedexeyî ji hêla mişrikan ve hatibû dayin ser misilmanan.
620 - Digel Zeyd rêwingiya Taîfê.
620 - Bûyera Isra û Mi’racê
621 - Peymana ‘Eqebeyê ya yekem
622 - Peymana ‘Eqebeyê ya duyem
622 - Mişextiya Medîneyê.
622 – 624 - Avakirina mizgeft û medreseyê; xwendina ezana yekem; bûyera biratiyê û peymana Medîneyê.
624 - Cenga Bedrê.
625 - Cenga Uhudê.
626 - Rûdanên Bîrî ma’ûn û Rec’ê.
626 - 627 -  Cenga Xendeqê.
628 -  Peymana aştiyê ya Hudeybiye.
630 - Fetha Mekkeyê.
632 -  Xutbeya wîda’ê (6 Martê).
632 -  Wefata pêxember s.x.lê (8 Hazîranê). 
 
M. Burhan el- Hedbî: mburhanelhedbi@hotmail.com
 
 
[1] - Ehzab 33/ 57-56
[2] - 1. Ed-Dureru l-Muntesîre, Celaleddîn-i Suyûtî,125, 2. El-Esraru’l-Merfu’a, ‘Eliyyu’l-Qârî, 273, 3. Keşfu l-Xefa, ‘Eclunî, 2:133, 4. Divan-ı Mevlânâ Câmî, 37, 5. Divân-ı Niyaz-i Mısrî, 2, 6. Divân-ı Şeyh Ahmet Cezerî, 1:190, 7. İşârâtu’l-İ’câz, Bediüzzaman Said Nursi, 23
[3] - Secde 32/7
[4] - El-Mevahîbul-Leduniyye
[5] - Tariq 86/5-6
[6] - Nîsa  4/1
[7] - Înfîtar 82/6
[8] - Beqere 2/30-34
[9] - Keşşaf Berg: 1 Rûpel: 95
[10] - Men ‘ade lî welîyen fe qed azentûhû bil herbî (Hedîs)
[11] - Bn. ‘Ebbas Tenwîru l- Mîqbas Rûpel: 143; Teberî Tefsîr Berg: 4 Rûpel 146; Ibnu l-  ‘Erebî Ehkamu l- Quran Berg: 2 Rûpel 808-809
[12] - Nûru l- Ebsar Rûpel: 20
[13] - Qemer 54/1
[14] - Cewheret u- Tewhîd Rûpel: 185-187
[15] - Nûru l- Ebsar Rûpel: 19-20
[16] - Ehzab 33/21
[17] - Qelem 68/4
[18] - Nûru l- Ebsar Rûpel: 27
[19] - Nûru l- Ebsar Rûpel: 20
[20] - Ehzab 32/28
Helbestên din ên Helbestvanî/ê