Kamiran Alî Bedirxan - Xanî

Ew nûr e, herê li erdê şihrê
şihra me ye, şihra bendewarî

Seydayê me ye, melayê yekta
Ava kiriye bi şor, qesran

Parîsê gulî bi şorê kurdî
Ava te dukur melayê Xanî

Bê zêr û kevir, ji pêta arî
Ava te dikir serayê şihrê

Gewher ew e, ew û can e bistam
Destpêkire ew û da ew encam

Ruhnahî te da, li erdê kurdan
Ruhnahiya te, delala yezdan

Hçvîn tu î, tu çavê sayda
Ferzane î tu û lawê mewla

B`sazê, te dikir, te da wê cûşiş
Ey hişvekiro! Te da wê xwahiş

şeştarê te ye, ko da me zanîn
Firdews li kû ye, bihar û havîn

Gul, bilbil û ney meqam û jale
Tev de dikirin fixan û nale

Zêrker tu î tu ne pîlewer tu
Seyda yî herê û ser hiner tu

Meywa te xweş e û avdar e
Wek Xanî kî ye? Tu kes nikare

Bercîs tu î tu, tu rêberê me
Textê te di dil û ser serê me

Tirba te ne ax e, canê Xanî
Tirba te dil e û cawîdanî

Rehmet bi te ye û pesna Yezdan
Heyrana te ne, xulam û xaqan

Hawar, hejmar 2, 1 Hezîran 1932