Hacî Qadirê Koyî - Xusrew û Keyqubad

Xusrew û Keyqubad Eskender
Weku Kîsra û Kawis û Qeyser

Hemû têk çûn û pakî fewtawe
Ne sîlah û ne sikkeyan mawe

Waqî’en wa ye wek beyanim kird
Her kesê za be na’îlacî mird

Merg û jîn mîslî sêber û taw e
Ewî baqî bimênê her naw e

çunke herçî le darî dunya ye
Dêt û derrwa, hemûy weku ba ye

Sed şehenşah û padişa mirdin
Seyrî ke kurdî ême her kurd in

Mîllet e baqî, ma beqa fanî
Her le cafî heta be goranî

Hesretim her em e le dinya da
Hacî demirê be dewrîyan naga

Ger be dewranyan bigeyîyaye
Hemû hallî debûn çi derya ye

çi be mensûr û gewherî kurdî
çi be nezm û kîtabetî wirdî

Se’dî eyyamî xoy nebû nanî
Weku min bû gerrok û bê xanî

Êste xallqî le hesretî demirin
Beytekanî le zêrr û zîw degirin

Axîrî rojekîş deyê we’dî
Xefetim bo bixon weku Se’dî

Qazîy nesr û muftîy nazîm
Tê degen ta muderrîs û ‘alîm

Bo tesîhey zubanî kurdane
şî’rekanim delîl û burhan e

Ye’nî ta mawe şa’irî xerra
‘Alîm û ‘amî daxî bo naxwa

Lakîn ew sa’etey be rehmet çû
Qurr depêwin dellên: çi hîkmet bû!

Peşme Hacî were weku caran
Bêrewe ser hîkatetî kurdan