Hacî Qadirê Koyî - Sed Weku Rostem

Sed weku Rostem be dill qemçî le rexşî da, bezî
Wek geyişte xendekî payanî ‘umrî dabezî

Rojit e ey badî newrozî le bin befrî giran
Kanî pêy sirr bû, çinarîş destî çû, pençey tezî

Sunbulî zullf û gullî ruxsar û seruy qametî
Mangî nîsan û gullan neydî le nêw bax û rezî

Dulberim tenha ke bû lew beyne xoy rût kirdewe
Min dillim xoş bû ke çî dûbare daypoşî kezî

Xemze destî kirde naz û marî zullfî daxizî
Dill le ber pêy kewtibû, em deydizî ew deygezî

çakî sînem bo çî ew xeyyate naydirwêtewe
çawî bîmarî wicûdî kirdime derzî û dezî

Hacîb û Hacî hemû rojê be gij yek da deçûn
Bêheya bû ew sege ‘arî nebû,. Hacî bezî