Gulîzer - Porkurê

Porê min ê tî
Diqurufe hêdî hêdî
Diricife
Berî ku satilcanî nebûye
Were
Aniha wê ji hesretan bibe sosret

Xwezî
Xwezî min carek din jî
Keziyên xwe bi barana tiliyên te av bidana

Xewnên porê min
Li ser balîfa şevê
Ta digrin her şev
Dikevin tatêla nehatina te
Bê netewe
Bê nasname dimînin her şev
Diheyirim
Wan çawa bihewînim
Bi kîjan bayê ve girêdim
Bi kîjan bengulîkê bi rê kim

Xwezî
Xwezî careke din jî
Te serê xew(n)ê daniya ser guliyên min

Dema ku têlên porên birîndar
Kul û keserên xwe
Ji tiliyên te re vedikir
şûrekî fermî
Ew kêlikên xwedayî diherimand
çilçaviyên keziyên min
Bi girî ve dikir

Tiliyên te yên hunermend
Di nav bihara porê min de
Serjêkirî diman

Porê min dibû dareke ji darên qebhetan
Deh seriyên jêkirî
Pê ve daleqandî
Derî bi derî digerandin ji bo şîretan

çil roj piştî şînê
Dîsa qêrîn bi dengê wî yê bêar diket
Were

Were
Xweziyan
Bineqîne ji nav keziyan

Were
Li ser hespekî hêç
Bayê li dû xwe bihêle

Were
Por bike qada reqsê
Li ser govendê bigerîne

Were
Tiliyên xwe bike şûrên şamê
Porê min têl bi têl talan bike

Were
Bila porkura vî bajarî ez bim

Were