Feratê Dengizî - Evîna Min Ronî Ye

Ez di helbestan xeniqîm
û di roniya
Di kûrayî û şewata çavên te de
Daliqîm

Xweliya agirê ku bedena min şewitand
Bû ronahî ronahiya çavên sebiya
Di wêde de li min bigere
Di xeleka porê sêwiyan
Li min bigere
Sêwiyên ku bêwelat in

Ez hesret im
Ez xemî me
Digerim li warê bêwelatan
Li warê bêevînan

Ew evînên ku bêbersiv
û bêbedêl in
Bayê welatê ku tevî çiya ye
Bayê ku li guliyên dara
Li geliya û li nav lata
Li nav zinara
Digerin

Ez welat im
Evîna ku
Bi tîrêjên Rojê ve
Didaliqim

30 Kewçêre 2000 / Ordî