Edward Thomas - Piştî Baranê

Barana ku barî bi şev û roj û şevekê,
Vêsa xwe digire tevî tava
Vê roja zenûn a bê henase. Roya çav zûr kirî
Dibîne bê çi qewimî, çi ciriya.
Rêya li binê daran, tixûbekî wê yê nû çêbû
Ji dena erxewanî
Li nava tixûbê çêreya barîk a geş:
Ji ber ku peritî
Hemû Sermaweza pelan li dû xwe hiştî,
Weriya ji bindeqan, givîjan
Û ji darên balatir. Li seranserê rêlê,
Çu pelekî mirî naweşe
Ser çêreya gewr, kevza kesk û tilîpera narinciyê çîk,
Bi verabûna bê re:
Pelçimikên ku ji benava pel werandî didêrin,
Bi sivikî belavî
Ser rêyê dibin mîna masiyê biçûk î reş, çawa nexş û nemûr,
Dibêjî qey ruh bi wan de hatiye.
Tiştê ji bê jimar çiqlên li vê derêkê de dahêlayî,
Ew çend hişk û rût,
Danzdeh sêvên zer in, çi rind e mirov wan dibîne
Li ser dareke pelweş.
Û li ser her şaxeke her dareke di dolê de,
Bê jimar
Belorên hem tarî, hem jî geş, ên barana
Ku careke din dest pê dike dibare.

*Ji Ingilîzî: Kawa Nemir
*Çavkanî: yeniozgurpolitika.net