Çiya Mazî - Hertim Di Palûteyan De Mirime

Te ji min sitend
çavreşa min
Ji kezeba min qut kir
Parî parî
Di dema çûyî de
bê xem
Te silav lal kirin
ji wê demê de
Bê dem
Li wan qiraxên sînorên dardakri
Ew dem û ev xem
li hev nakin ezbenî
Bi biratî me berhev kirin
bajarok
Ji xerzikên zerikan
Nenûka min û te
bi hev re xwîn bûn
Ji sitriyên ber perê bahrê
Me feq danîbûn sînorên kubaran
Bi hev re
Kubar bûn nîşanên sipî
Wext nedîn xatir bixwazin û çûn
Ew nîşan û ev jan
li hev nakin ezbenî
Ka soza mêrên berê
Di halana palûteyan de dimirin
Doz bû ya ronî dikir çavên wan
Ji fermanên bavên xwe
par sitendin heqdestî
Ew soz û ev doz
li hev nakin ezbenî
Te yara min ji min sitend
Bi qondaxa çapliyê
bi mil de dardakirî
Lê kerem bike
Ji sipiyên ber doxîna xwe bipirse
Birçîbûna min
Ji bo cihê tu tê re diçû û dihat
Di bextê min de
Tu ket dexlê namûsa min
Ji bo delalya xwe î daxilî
Lê çavreşa min kete destên te
Korfersend
Ew bar û ev barbarî
li hevnakin ezbenî
Namûs
ne tenê şibakeya avdest e
Dizanim
Lê te fedî nekir
Ji destên rext girê didan
Ji diziya girêkên besta jêrîn
Ew best û ev dest
Li hev nakin ezbenî
Te 47 parsûyê min
di kezeba min de çikandin
Sî û sê gulle
bûn para porxeleka min
Te got
Qelen benê mûyînî ye bê fedî
Belê...
Textê te zêrîn e îro
Lê ew bext û ev text
Li hev nakin ezbenî
Tu bi min dikenî niha
Bi çavên xwe î şîn
Bi ehmeqiya min tu şîr vedixwî
Dizanim
Lê yên diafirînin buhuştan
Ferîşteyên ehmeq (!) in
Tu bizanî
Ev şîrheramî û ev ehmeqî
li hev nakin ezbenî
Giha
di bin kevir de namîne dibêjin
Min hesin kiriye binê solên xwe
şor hatiye ber devê derî
Zindî ye êdî totê min
Ev tot û ew bot
li hev nakin ezbenî

Tebax 2000