Cegerxwîn - Li Rojhilat

şev reş û tarî, bahoz û bandev
Nakevî dest me: ne razan ne rev

Hewrên rêzanî tarî û giran
Berfê bibarî, yan gulebaran?

Em reşhewravin kevneperestî
Tênin bîra min dîlî, bindestî

Dar bikevî dest mirovên xwînxwar
Dîsa dimênin birçî û hejar

Karê me dibî veşartin û rev
Tavê nabênin bi rojê em tev

Tênin ber çavan dijûn û lêdan
şemaq û qamçî, kawçûk û zindan

Pêlên zordestî wek lehî û çêm
Xwe berdin ser me xum-xum û lem-lem

Di ber xwe dibin bîr û serbestî
Paşve di? kênin nûjenperestî

Tên perçiqandin tev destûr û rist
Raserî me tên ev kevnepirist

Benda Azadî li xwe napirsî
Belkî ez şaş im, ji wan natirsî

Tarîx û abor, herdu di gel me
Eger bitirsin ji bo me şerm e

Badîhewane ev tav û bahoz
Eger em rabin hemî dibin toz

Vane, şiyarbûn cotkar û karker
Dijmin têşênin bê ceng û bê şer

çiqas bimênî ev cihan bê deng
Bê şer, bê kuştin, be halan û ceng

Em her diçin pêş, dijmin diçin paş
Bê av digerin ev dolab û aş

Sermayeperest, tev top tavêjin
Nabênin îro çawan sergêjin? !

Ew çi talan û çi ceng û pevçûn
Bila xweş bikin hemî cî û şûn

Hemî em mirov bibin wek bira
Cî nedin diza, rê nedin gura

Cihan xweş bikin tev bax û bihişt
Ne şûr, ne xençer, ne derf û ne xişt

Keser nemênî wek min dilbirîn
Ev dinya xweş e, dinya Cigerxwîn

(Dîwana 6a, şefaq)