Can Bapîr - Parsek

şeva çûyî
hatim ber dergehê mala we
zivistan bû qamçiyên sermê
li laş xaç dirist dikirin.
Li rex pêpêlkan rûniştim.
Nizanim min xwe
bi sermê dipêça
lê bi çaverêya te?
Tu ji malê derketî
bi kirasê xweyî sipî
wekî heyv ji dîlbûna ewran
rêzgar bibe,
û bi ser min de xwar bû ye
Te nanek dirêjî min kir
ji te bê ku ez parsekim
te nizanîbû ku
ev zivistana deha ye
di herdu çavên te de
parsa evînê dikim
lê yarê…