Berken Bereh - Kilama Temenekî Birîndar

kilama vî temenî ji keseran pêk hat
bêbextiyê pêsîrên jiyanê mijandin, ne xewnên me
êdî bayekî bê ser û ber bû zarokatiya min
çîqîniya wî li dara bindestiyê hilawistî

qedexeyan lîstikên zarokan dimeyandin
pirr nediaxivîm zêde nedikeniyam
beriya evînê cixareyê ez rapêçam
xortekî çak bûm li gorî gotina gundiyan

salan bi xwe re birîn fireh û kûr kir
êşiyam ji her awirekî melûlî
her mala xizaniyê kon vegirtiye li ber dêrî
bi dilgermiya tenûra pêşeroja wan vêketim

navê te qedexe bû bibîranîna te şûrekî mirovkuj
çend hevalan bar kirin ji kolanên vî bajarî
ba û baranan tehma xwe winda kirin
dûxaneke kontrayî xwe bi ser dengê me de berda
beytakan rengê xwe ji me re hiştin û koç kirin
rikekê ez girtim ji dîroka me ya jarmayî
û min nexş kir demsala bêbext li dîwarê dilê xwe

di awêneya jiyana me ya şikestî de zebaniyên nas
di nava gulên baxçeyê temenê me de striyên zirbav
wan bi destên xwe rûyên xwe qelaştin
rûçikandin stranên xwe
û birayên xwe firotin bi diravan

êdî bager e bahoz e xwîn e
meh riziyan rezberê tîne
li pişt xewneke çîlspî
ditirsim kilama temenekî birîndar bimîne

dibêjin ku hê jî
bi evîndarî dimeyîne
ew dilê birîndar
serpêhatiya xwe