Azer Osî - Takî Hêviyê

Demeke dûr……..
Ez û hêviya xwe
li ber hev didin
Takî nazike…..
min jiyan dike
Geh !!
tenê min dihêle
Geh!!
min davêje
Geh!!
min dixe nav pêlên driya evînê
û dibim Melevanek
Melevaniyê dikim
Lê nahêle û rênade
di nav bera min û Yar de
didulî
dubendî derkeve
Zirêb mezin bibe
raz berbat û kambax bibe
Gerdûn teng bibe
Pirê caran
têm arisandin
raçandin
rondikan dibarînim
Bi axîn lorînê dikim
Nizanim berê min li kuye
Tevî her tiştî
Jêre Dilê min buhare
Ne seqem û zivistane
Ne bahoz û ne sêlave
Cirax
Hêlîneke çake
Havîngehe
Aramgehe
Ezê wî hilgirim
serê wî deynim ser çogên xwe
Jêre bêjim helwest û sirûda xwe
Ahengan jêre çêkim
Bi yek dîdarîyê
Teqez pirsgirêk vedibin
Têlên dil awazan li dardixin
hilm û tîna wî vedimrîne
Agirê nava hinavê min
Rûbarî wî dibim
Termek
Nîgarek
Na livim
Tenê tîrêj û awirên çavên min pêre dipeyivin
Tim û tim vêketî dimînin
jêre dibêjin
To Delalê ber dilê mine
Xunava ser pel û darê mine
Qad û ezmanê mine
Berbang û roja mine
şahiya şevê mine
De bi axiv
min bibe cîhaneke geş û xweş
Yan ber pal û qontara çiyayekî
De bêje çîrok û Efsanan
Destanê bav û kalan
Işqa Welatê Agir û Rojê
Jêmayê Mezobotamya……
Mem û Zîn
Derwêş û Edûlê
Debêje lo Delalo bêje
Siwarê xewna mino bêje