Cegerxwîn - Xweş Beden

Cegerxwîn - Xweş Beden: di·l kuşti·yê awi·rên çavên wê dîl gi·rti·yê reşmûyên çavên wê nam şêrîn tam şêrîn dêm şêrîn li· hember mi·n rabe ser xwe weke roj ji·